We starten met deze nieuwe ‘focus’ op Prospections nu Nederland, net als een groot deel van de rest van de wereld, langzaam uit de Covid-19-lockdown komt, en instellingen druk bezig zijn om terug te keren naar een onwennige, aangepaste versie van ‘normaal’. Tegelijkertijd is het, in BAK’s opvatting, de rol van kunst en kunstinstellingen om voortdurend andere manieren van samenzijn voor te stellen en in de praktijk te brengen. Nu de mogelijkheden om ons fysiek te mobiliseren aanzienlijk beperkt zijn door maatregelen zoals thuisblijven, de sluiting van grenzen, ziekte of de noodzaak om steun te bieden aan onze directe omgeving, is de vraag: hoe komen we Nu bijeen? Hoe kunnen we kunst inzetten om nabijheid, affiniteit, intimiteit en vormen van liefde en zorg te verbeelden en in de praktijk te brengen—in levenden lijve en online, samen en op afstand?
Hoe kunnen we in deze situatie ‘het lokale radicaliseren’ (Jeanne van Heeswijk) zonder daarbij te vervallen in identiteitspolitiek, of in de gevaren van een terugkeer naar het lokale zoals gedefinieerd door extreemrechts? Hoe kunnen we het ‘internationale’ en ‘globale’ omvormen naar andere soorten verbindingen en relaties die niet geworteld zijn in de staat of in globale, neoliberale productie, maar die juist als knooppunten fungeren in een netwerk van wereldwijde solidariteit, waarin aandacht bestaat voor lokale kwesties en creatie? Deze editie van Prospections, ‘How to Assemble Now’, neemt begrippen als samenzijn, lokaliteit en gemeenschap als uitgangspunt om tot nieuwe strategieën te komen voor een sociaal- en ecologisch rechtvaardige wereld.
‘How to Assemble Now’ bouwt voort op verschillende BAK onderzoekstrajecten en -programma’s, waaronder Propositions #2: Assemblism (2017), een bijeenkomst georganiseerd door BAK en kunstenaar Jonas Staal, gericht op ‘de opkomst van een nieuwe autoritaire wereldorde, en de miljoenen mensen Met het oog op de verschillende, gelijktijdige urgenties die momenteel spelen in de wereld – specifiek het samenvallen van de pandemie en demonstraties tegen anti-zwart geweld – is het noodzakelijk om deze discussies opnieuw centraal te stellen.
De vraag ‘Hoe komen we nu bijeen?’ – How to assemble now?’ – gaat dan ook verder dan de schijnbare tegenstelling van fysiek afstand houden en de noodzaak ons te mobiliseren, en vraagt in plaats daarvan hoe we, om de woorden van Bobby Seale, mede-oprichter van de Black Panther Party, aan te halen, ‘deze tijd aan kunnen grijpen’ om een verandering teweeg te brengen, zonder utopische illusies, maar ook zonder aarzeling.
– Maria Hlavajova, Rachael Rakes het team van BAK, 8.07.2020