Unclaimed Knowledge
Kunstenaars die werkzaam zijn binnen en gebruik maken van diverse kennisdomeinen, richten zich vaak op informatie, verhalen, alternatieve zienswijzen of gebeurtenissen die in de heersende politieke, economische en geschiedkundige discussies amper aan bod komen. Ze geven deze ‘niet-opgeëiste’ of onderdrukte ‘non-kennis’ een nieuw leven binnen een artistieke context in werken met ingewikkelde verhaallijnen en complexe beeldcomposities. Weten en niet-weten worden omgevormd tot kunstobject of kunstactiviteit. Toch gaat het bij de verscheidene methodes die kunstenaars hanteren om (non-)kennis in hun werk te gebruiken niet zozeer om een simpele ‘visuele representatie’ of opheldering van het onbekende. In plaats daarvan opereren kunstenaars zelf vaak in een gebied tussen rationalisatie en intuïtie, planning en toevalligheid, blootstelling en verhulling. Zoals de filosoof Jacques Rancière schreef: “_[…] artistic phenomena are identified by their adherence to a specific regime of the sensible, which is extricated from its ordinary connections and is inhabited by a heterogeneous power, the power of a form of thought that has become foreign to itself: a product identical with something not produced, knowledge transformed into non-knowledge, logos identical with pathos, the intention of the unintentional, etc.”
In hun diversiteit en heterogeniteit behouden deze vormen van ‘kennis/non-kennis’ hun kritisch potentieel en alternatieve inhoud. Niet-opgeëiste kennis oefent zijn specifieke macht uit middels zijn tweeslachtigheid of onzekerheid en niet, zoals in bestaande kennissystemen, door zijn status als autoriteit die de ‘waarheid’ in pacht heeft. Hedendaagse kunstwerken, zowel de visuele als de ‘non-retinal’ (Duchamp), vragen om de actieve betrokkenheid van de beschouwer bij zowel de vorm als de inhoud. Hoe kan dit spel van kennis en non-kennis verspreid worden en een publiek vinden? Lenen de ruimten van hedendaagse kunstmusea en galerieën zich voor het delen van dit soort kennis?
Programma
Unclaimed Knowledge onderzoekt de wijze waarop gemarginaliseerde kennis om wordt gezet in nieuwe vormen (artistieke kennis,
‘non-knowledge’) binnen hedendaagse kunstpraktijken, en gaat in op de specifieke rol van het ‘visuele’ in deze praktijken.
14.00 uur
Discussiegroep
16.00 uur
Lezingen door en discussie met:
Sven Lütticken, kunstcriticus en kunsthistoricus, Amsterdam
Eva Meyer en Eran Schaerf, filosoof en kunstenaar, Berlijn
19.00 uur
Pauze
20.00 uur
Performance door kunstenaar Claire Harvey en filmvertoning van videodocumentatie van een performance door choreografe Ivana Müller.
