Propositions #7: Evidentiary Methods
Propositions #7: Evidentiary Methods – het publieke programma in de context van de tentoonstelling Forensic Justice en dat deel uitmaakt van BAK’s reeks Propositions for Non-Fascist Living (2017–2020) – gaat dieper in op de notie van forensic justice in een reeks lezingen, filmvertoningen en gesprekken over verschillende methodologieën om claims te uiten in de meerdimensionale ruimte van esthetiek, recht, architectuur, politiek en ecologie. Het programma zorgt voor een dieper inzicht in de werken van, of gemaakt in samenwerking met, Forensic Architecture, inclusief onderzoeken die geen deel van de tentoonstelling uitmaken. De bijeenkomsten zijn vooral gericht op de technieken en innovatieve bewijsvoeringsmethoden op het raakvlak van recht, kunst, politiek en het veranderlijke medialandschap dat in de forensische praktijk toegepast wordt, en scheppen de gelegenheid voor een dialoog en uitwisseling tussen de concrete zaken die door Forensic Architecture onderzocht zijn en andere lopende activistische campagnes in Nederland en daarbuiten. De reeks is opgezet in samenwerking met Nick Axel (architectuurtheoreticus, Amsterdam).
Propositions #7/1: Counter Forensics
18 oktober 2018, 19.30–21.30 uur (opening tentoonstelling Forensic Justice vanaf 18.00 uur)
Met Eyal Weizman (Forensic Architecture, Londen) en Christina Varvia (Forensic Architecture, Londen)
Ter gelegenheid van de opening geven Eyal Weizman en Christina Varvia een lezing over de forensische praktijk van Forensic Architecture.
Propositions #7/2: Geosync
1 november 2018, 19.30-21.30 uur
Met Stefan Laxness (Forensic Architecture, Londen) en Gamze Hızlı en Özlem Zingil (Hafiza Merkezi [Truth Justice Memory Center], Istanbul
Terwijl er dagelijks een groter aantal en rijkere types media voortgebracht worden, zou je kunnen denken dat het alleen maar makkelijker wordt om consensus over historische gebeurtenissen tot stand te brengen. Maar data is niet hetzelfde als informatie; om de laatste voort te brengen, is een intensief proces van dataverzameling, filteren, analyse en interpretatie vereist. Om vandaag te bewijzen wat er in het verleden heeft plaatsgevonden moet je jezelf onderdompelen in een steeds verder verzadigd en evoluerend landschap van dataproductie. Een landschap van waarheid ligt besloten in en tussen massale hoeveelheden en verschillende vormen media die elke gebeurtenis omgeven.
Met de bewijsvoeringsmethode die Forensic Architecture ‘Geosync’ noemt als centraal onderwerp, bespreekt Stefan Laxness The Ayotzinapa Case, 2017, een onderzoek naar de verdwijning in 2014 van 43 studenten in Iguala, Mexico. Gamze Hızlı en Özlem Zingil van Hafiza Merkezi bespreken hun recente onderzoek naar mensenrechtenschendingen in Turkije.
Propositions #7/3: Testify
15 november 2018, 19.30-21.30 uur
Met Ana Naomi de Sousa (Forensic Architecture, Londen) en Migrant 2 Migrant Foundation, Amsterdam
Ondanks de gangbaarheid die ze tijdens de afgelopen eeuw hadden, zijn fotografie en videobeelden pas onlangs als legitieme vormen van bewijs onderdeel geworden van rechtssystemen. Maar tegelijkertijd werd het steeds moeilijker om juridische claims te bewijzen zonder middel van dergelijke media. De getuigenverklaring – het historische toonbeeld van juridische procedures – lijkt van de troon gestoten ten gunste van robuustere en minder vergeetachtige vormen van bewijs. Niet elke misdaad wordt, of kan, echter in beeld gevangen worden, en de geleefde ervaring blijft daarom een bevoorrecht type kennis van gebeurtenissen. Waar nu behoefte aan is, is dus niet een afzwakken van de menselijke stem, maar creatieve manieren om de klank daarvan te versterken.
Met de bewijsvoeringsmethode van de getuigenis als onderwerp, presenteert Ana Naomi de Sousa Saydnaya, 2016, de reconstructie van een Syrische martelingsgevangenis waarvan geen beelden bestaan. Papa Sakho en Jo van der Spek nemen deel aan het gesprek door te spreken over de doorlopende reactie van de stichting Migrant 2 Migrant op de Schipholbrand, de brand in een detentiecentrum op de luchthaven waarbij in het jaar 2005 elf ter plaatse opgesloten migranten om het leven kwamen.
Propositions #7/4: Reenact
13 december 2018, 19.30-21.30 uur
Met Stefanos Levidis (Forensic Architecture, Londen) Natascha Sadr Haghighian (People’s Tribunal “Unraveling the NSU Complex” en Initiative 6 April, Kassel) en Lisa Ito (Concerned Artists of the Philippines, Manilla)
Als alle politiek een performance is – of tenminste performatief – dan kan het ten tonele en ten uitvoer brengen van politieke gebeurtenissen dienen als middel om nieuwe geschiedenissen in het publieke geheugen te griffen. Theatrale middelen kunnen gebruikt worden om het verleden bloot te stellen aan onderzoek en speculatie, het heden aan reflectie en mobilisatie en de toekomst aan zorg en collectieve verbeelding.
Met de bewijsvoeringsmethode van de heropvoering als onderwerp, bespreken Stefanos Levidis en Natascha Sadr Haghighian 77sqm_9:26min, 2017, een tegenonderzoek over de getuigenis van Andreas Temme over de moord op Halit Yozgat in Kassel op 6 April, 2006. Lisa Ito geeft een inleiding in de collectieve reacties van de groep Concerned Artists of the Philippines op opkomend fascisme en deelname aan anti-dictatoriale strijd in de Filippijnen.
Propositions #7/5: Sense
10 januari 2019, 19.30-21.30 uur
Met Samaneh Moafi (Forensic Architecture, Londen) en Hilde Brontsema (Milieudefensie, Amsterdam)
Satellietbeelden zijn een steeds veelvuldiger gebruikte techniek in de hedendaagse cultuur en een bevoorrechte manier om veranderingen op onze planeet op territoriale schaal weer te geven en te begrijpen. Maar hun gladde voorkomen verhult de complexiteit – om nog niet te spreken van de politiek – van het onderliggende fotografische mechanisme dat in staat is om beelden vast te leggen, aan elkaar te plakken en dergelijke beelden te verspreiden. Wanneer het bijvoorbeeld gebruikt wordt als bewijsmateriaal voor klimaatverandering, moeten velden van pixels omgevormd worden tot tastbare informatie. Terwijl ze waarheid beloven, brengen deze processen van interpretatie nieuwe betwistbare ruimtes tot stand.
Met de bewijsvoeringsmethode van teledetectie of ‘remote sensing’ als onderwerp, presenteert Samaneh Moafi Ecocide in Indonesia, 2016, een onderzoek naar de branden van 2015 op Kalimantan en Sumatra die ruim 21.000 vierkante kilometer bos- en turfland verwoestten. Hilde Brontsema presenteert Friends of the Earth Netherlands vs. Royal Dutch Shell, een lopende rechtszaak waarin vier Nigeriaanse burgers Shell voor de rechter dagen vanwege olielekkages die hun akkers en viskweekvijvers hebben vervuild.
Propositions #7/6: Archive
24 januari 2019, 19.30-21.30 uur
Met Ariel Caine (Forensic Architecture, Londen), Jessica de Abreu (The Black Archives, Amsterdam) en Yasmine Eid-Sabbagh (kunstenaar en onderzoeker, Tyre)
Archieven zijn bewaarplaatsen voor mogelijke toekomsten. Nauwkeurig en met veel moeite bijeengebracht, bevatten ze waarheden die nog gearticuleerd moeten worden en nog te schrijven geschiedenissen. Echter, zoals de filmische representatie van stoffige archieven al betuigt, garandeert de aanwezigheid van een document op geen enkele wijze dat het ook gelezen wordt. Archieven moeten geactiveerd worden opdat hun verhalen verteld worden. Niet langer in gemeentelijke bewaring of gebonden aan regeringsmacht, zijn het ruimtes waar de toegang vormgegeven wordt door de opzet ervan, en waarvan het bijeenbrengen het publiek ervoor in het leven roept. Wat een archief kan doen, is hetzelfde als de vraag wat een archief zou kunnen zijn.
Met als onderwerp archiveren als methode, presenteert Ariel Caine Ground Truth, 2017–heden een project dat historisch en juridisch bewijs levert namens gemeenschappen die leven in de illegaal gemaakte Palestijnse Bedouïenendorpen in de noordelijke Negev- of Naqabwoestijn. Jessica de Abreu spreekt over het werk van The Black Archives in het documenteren van de geschiedenis in Nederland van zwarte emancipatiebewegingen en de daarin actieve personen. Yasmine Eid-Sabbagh presenteert haar onderzoek en interventies die erop gericht zijn om de politieke implicaties vast te stellen van een digitale fotografiecollectie afkomstig uit Burj al-Shamali, een Palestijns vluchtelingenkamp in Zuid-Libanon.
