Asian Movie Night: Ushiku

Ushiku (2021), Thomas Ash, documentaire, 1 uur 27 min*
Screening gevolgd door een paneldiscussie met de regisseur en leden van de actiegroepen Migrante, SEHAQ en Papaya Kuir.

Ushiku neemt het discriminerende immigratiesysteem van Japan onder de loep en vestigt de aandacht op de mensenrechten die hierbij worden geschonden, in de context van de naderende COVID-19 pandemie en met het spektakel van de Olympische Spelen in Tokio aan de onmiddellijke horizon.

Het immigratiecentrum ‘Ushiku’ bij Tokio vangt vooral mensen op die hun toevlucht zoeken in Japan. Aan de vooravond van de recente – en zeer omstreden – immigratiehervormingen in het land, maakt regisseur Thomas Ash gebruik van een verborgen camera om de media black-out die de regering heeft opgelegd aan immigratiecentra te omzeilen. Zo biedt hij een kijkje in het leven van de ‘gevangenen’ van Ushiku, velen van hen vluchtelingen die asiel aan willen vragen.

De documentaire legt de vreselijke realiteit van fysieke en mentale mishandeling vast die in veel van deze centra heerst, evenals het beruchte wrede immigratiebeleid van Japan, dat de afgelopen tien jaar slechts 0,4% van de vluchtelingen heeft geaccepteerd.

Thomas Ash, regisseur

In zijn films richt Thomas Ash zich veelal op kwesties rond gezondheid en geneeskunde. Twee van zijn documentaires, In the Grey Zone (2012) en A2-B-C (2013), gaan over kinderen die wonen in de gebieden van Fukushima die geraakt werden door de kernramp van 2011. Zijn recente werk richtte zich ook op het thema van dood en sterven, waaronder -1287 (2014) en Sending Off (2019). Ash was tevens Executive Producer van Boys for Sale (2017), een documentaire over mannelijke sekswerkers in Tokio.

Over Ushiku, zegt hij: “Ik bezocht het immigratiecentrum in Ushiku voor het eerst als vrijwilliger en was diep geraakt door het horen van de verhalen van sommige mensen die hier werden vastgehouden. Op dat moment begon ik na te denken over hoe ik de kracht van film kon gebruiken om dit verhaal onder de aandacht van het Japanse publiek en de wereld te brengen. Als getuige van mensenrechtenschendingen voelde ik me moreel gedwongen om bewijsmateriaal te documenteren in de vorm van het filmen van de getuigenissen van de gedetineerden; om hun waarheid te documenteren.

Jun Saturay van Migrante

Jun Saturay is een kunstenaar / cultureel werker / activist die momenteel gevestigd is in Utrecht, Nederland.

In de Filipijnen was hij werkzaam als milieuverdediger en mensenrechtenwerker. Hij vroeg in 2003 politiek asiel aan in Nederland nadat meer dan 40 van zijn collega-milieuactivisten – die zich verzetten tegen een mijnbouwproject – werden vermoord tijdens het regime van de voormalige Filipijnse president Gloria Macapagal Arroyo. Naast het pleiten voor de rechten en het welzijn van migranten en vluchtelingen in Nederland, zet hij zijn activisme voort ter ondersteuning van de strijd van het Filipijnse volk voor gerechtigheid, vrede en echte sociale verandering.

Migrante Netherlands is een alliantie van Filipijnse migrantenorganisaties in Nederland. Migrante verdedigt de rechten van Filipijnse migranten in Nederland en maakt deel uit van de nationale democratische beweging die streeft naar nationale en sociale bevrijding van de Filipijnse samenleving.

Nisrine Chaer van SEHAQ

Nisrine Chaer is onderzoeker en organisator en woont in Libanon en Nederland. In 2017 was hij medeoprichter van SEHAQ. Hij is ook lid van een queer hulpgroep in Beiroet. Chaer werkt aan een promotieproject aan de Universiteit Utrecht over thuislandschappen met een focus op queer- en transmigratie in Libanon en Nederland.

SEHAQ, Queer Refugees Group is een door vluchtelingen geleid collectief dat het bewustzijn verhoogt, gemeenschapsevenementen organiseert en veiligere ruimtes creëert voor LHBTI asielzoekers, vluchtelingen en mensen zonder papieren in Nederland, en dat de ervaringen van vluchtelingen uit het Midden-Oosten en Noord-Afrikaanse regio’s centraal stelt. Met een linkse feministische benadering van politiek streeft SEHAQ er ook naar om solidariteitsnetwerken te creëren tussen de in Nederland gevestigde queer en transvluchteling en de (activistische) gemeenschappen in het globale Zuiden / MENA.

Alejandra Ortiz van Papaya Kuir 

Papaya Kuir is een migranten- en transfeministisch collectief van en voor Latijns-Amerikaanse trans- en queer mensen in Nederland.

Alejandra Ortiz is een schrijver, onderzoeker en grassroots activist, en een Mexicaanse transvrouw met persoonlijke ervaring van marginalisatie en geweld. Haar geschiedenis omvat armoede en intrafamiliaal geweld, sekswerk, gebruik van drugs, en ervaring als vluchteling en migrant zonder papieren.

Alejandra woont sinds 2015 in Nederland, waar ze haar activisme wijdt aan de zichtbaarheid en empowerment van gemarginaliseerde gemeenschappen als onderdeel van BIPOC-organisaties en collectieven zoals TNN, Trans United Europe, Trans Magazine, Amsterdam Pride, Melkweg Expo en haar collectief Papaya Kuir. Haar boek De Waarheid zal me Bevrijden verschijnt op 25 oktober 2022 (Lebowski). 

Asian Movie Night

Asian Movie Night is een zwervend filminitiatief dat een breed scala aan Aziatische films van verschillende genres aan het publiek in Nederland introduceert, met samengestelde thema’s en filmbesprekingen. Met een liefde voor Aziatische films wil het initiatief verschillende verhalen en esthetiek naar een breder publiek brengen, in een comfortabele omgeving en een toegankelijk formaat door de samenwerking met verschillende organisaties.    

PROGRAMMA

18.30               Ontvangst

19.00               Introductie 

19.10               Begin documentaire  

20.40               Einde documentaire + korte pauze 

20.55 – 21.45   
Paneldiscussie en vragen  
Nabespreking met regisseur Thomas Ash en leden van de Nederlandse activistengroepen Migrante, Sehaq en Papaya Kuir, die migratiebeleid, grenzen en empathie bespreken met een nadruk op de problemen van de queer community binnen culturele minderheden.

*  Waarschuwing: bevat staatsgeweld, transfobie en vermeldingen van zelfmoord.