Fellowship

Fellow 2017/2018

Wendelien van Oldenborgh

Wendelien van Oldenborgh is een kunstenaar van wie het werk wereldwijd is getoond in musea en op biënnales. Recente tentoonstellingen zijn onder meer: Cinema Olanda, Nederlands Paviljoen, 57e Biënnale van Venetië, Venetië; Cinema Olanda: Platform, Witte de With, Rotterdam; As for the Future, daadgalerie, Berlijn, allemaal 2017; From Left to Night, The Showroom, Londen, 2015; en Beauty and the Right to the Ugly, Van Abbemuseum, Eindhoven, 2014. Van Oldenborgh leeft en werkt in Rotterdam.

Wendelien van Oldenborgh

Wendelien van Oldenborgh is een kunstenaar van wie het werk wereldwijd is getoond in musea en op biënnales. Recente tentoonstellingen zijn onder meer: Cinema Olanda, Nederlands Paviljoen, 57e Biënnale van Venetië, Venetië; Cinema Olanda: Platform, Witte de With, Rotterdam; As for the Future, daadgalerie, Berlijn, allemaal 2017; From Left to Night, The Showroom, Londen, 2015; en Beauty and the Right to the Ugly, Van Abbemuseum, Eindhoven, 2014. Van Oldenborgh leeft en werkt in Rotterdam.

Fellowship onderzoekstraject

Wendelien van Oldenborgh gebruikt film als een vorm van sociale productie. Haar onderzoek heeft als doel een actief kennisplatform te genereren dat de veelstemmige conversaties die plaatsvonden als onderdeel van haar project Cinema Olanda – een tentoonstelling in het Nederlands Paviljoen op de 57e Biënnale van Venetië, Venetië, 2017 – samenbrengt en voort laat duren. Daarnaast ontwikkelt het een reeks discursieve evenementen en screenings op verschillende locaties in Nederland in samenwerking met curator Lucy Cotter. Parallel daaraan onderzoekt van Oldenborgh het oeuvre van Bauhaus-architect Lotte Stam-Beese die hoofdarchitect was binnen de naoorlogse woningbouwontwikkeling in Rotterdam. Vanuit dit onderzoek naar de nalatenschap van een vrouwelijke architect in een door mannen gedomineerde canon komen relevante vragen naar voren wanneer de idealen van de Nederlandse naoorlogse woningbouw samenkomen met de realiteit van het koloniaal-modernistische trauma; wanneer het ontwerpen voor gelijkheid in aanraking komt met bevooroordeeld management en beleid; en wanneer dagelijkse leefbaarheid stuit op de esthetische en morele standaarden van een dominante cultuur.