Over

Seçil
Yersel

kunstenaar en medeoprichter van het kunstenaarscollectief Oda Projesi, Istanbul

Seçil Yersel (geboren 1973) is kunstenaar en medeoprichter van kunstenaarscollectief Oda Projesi (samen met kunstenaars Özge Açıkkol en Güneş Savaş). Oda Projesi is gevestigd in Istanbul en heeft als voornaamste doel de mogelijkheden voor het maken van kunst te verveelvoudigen door aandacht te vragen voor het begrip gemeenschap of ‘community’ in de stedelijke conditie. Het project nodigt kunstenaars en andere personen met verschillende achtergronden uit om hun projecten in Galata, Istanbul, te realiseren. Een aantal van deze projecten zijn: NowHere Europe – Trans:it. Moving Culture Through Europe, Nationaal Museum voor Hedendaagse Kunst (MNAC), Boekarest, 2006; de 9e Biënnale van Istanbul, Istanbul, 2005; en EindhovenIstanbul, Van Abbemuseum, Eindhoven, 2005. Recente tentoonstellingen van Seçil Yersel zijn: STADTanSICHTen: Istanbul, ifa-Galerie Berlin, Berlijn, 2004 en Mediterranean: Between Reality and Utopia, Photographers’ Gallery, Londen, 2004. Yersel woont en werkt in Istanbul.

Oda Projesi

Oda Projesi, bestaande uit de in Istanbul gevestigde kunstenaars Özge Acikkol, Günes Savas, en Seçil Yersel, is voortgekomen uit een sociale context die door drie belangrijke kwesties werd gevormd: klassenscheiding na de militaire staatsgreep en de opkomst van het neoliberalisme, stedelijke ontwikkeling inclusief gentrification, en het tekort aan infrastructuur op het gebied van kunst en cultuur (volgens de criticus Erden Kosova). Deze drie vrouwelijke kunstenaars van rond de twintig en dertig jaar, allemaal afkomstig uit de (hogere) middenklasse, vestigden in 2000 hun studio’s in het gebied Galata, gelegen in het midden van Istanbul. Galata heeft een transformatie ondergaan van een ‘moderne’ plaats voor de hogere seculiere klasse van het Ottomaanse Rijk naar een plaats voor gentrification als resultaat van de migratie van arbeiders van het platteland naar dit gebied, en is nu een bekende toeristische bestemming geworden. Het vestigen van de studio’s in Galata betekende voor Oda Projesi dat hun sociale en artistieke praktijk geconfronteerd werd met verschillen in klassen en culturen. Hierbij stellen ze zich een gemeenschap voor zonder ‘eenheid’ en consensus door verscheidene kunst- en andere activiteiten met de buren te organiseren en kunstenaars van verschillende achtergronden te stimuleren om de moeilijkheid, maar ook de waarde in te zien van het aanspreken en het aangaan van een ‘relatie’ met deze mensen. Na een samenwerking van zeven jaar hebben de oprichters van Oda Projesi de collectieve activiteiten tijdelijk stopgezet om te reflecteren op voorgaande activiteiten en toekomstige projecten.