menu
zoeken

Fellowship

Fellow 2020

Ort: Haus der Kulturen der Welt, Berlin. Titel: Former West: Documents, Constellations, Prospects. 18.3.-24.3. 2012 Copyright: Marcus Lieberenz/bildbuehne.de (Veroeffentlichung nur gegen Honorar und Belegexemplar)

Adrian Heathfield

Adrian Heathfield schrijft over, cureert en creëert performance. Hij is auteur van Out of Now (2008), een monografie over kunstenaar Tehching Hsieh; redacteur van Ally and Live: Art and Performance (2017); co-redacteur van Perform, Repeat, Record (2012); en zijn essays zijn in tien talen vertaald. Hij dirigeerde het creatieve onderzoeksproject Curating the Ephemeral (2014–2016), over immateriële kunst en museale praktijken; was coregisseur van Performance Matters (2009–2013), over de culturele waarde van performance; curator van Doing Time, 57e Biënnale van Venetië, Venetië, 2017; Artistiek Directeur (met het collectief freethought) van de Bergen Assembly in 2016, Bergen; curatorial adviseur en attaché van de 20e Biënnale van Sydney, Sydney, 2016; en co-curator van Live Culture bij Tate Modern, Londen, 2003; naast andere performance- en durational evenementen. Hij was Voorzitter van Performance Studies International (2004–2007) en is Professor of Performance and Visual Culture aan de University of Roehampton, Londen. Heathfield woont en werkt in Londen.

 

 

 

 

Adrian Heathfield

Adrian Heathfield schrijft over, cureert en creëert performance. Hij is auteur van Out of Now (2008), een monografie over kunstenaar Tehching Hsieh; redacteur van Ally and Live: Art and Performance (2017); co-redacteur van Perform, Repeat, Record (2012); en zijn essays zijn in tien talen vertaald. Hij dirigeerde het creatieve onderzoeksproject Curating the Ephemeral (2014–2016), over immateriële kunst en museale praktijken; was coregisseur van Performance Matters (2009–2013), over de culturele waarde van performance; curator van Doing Time, 57e Biënnale van Venetië, Venetië, 2017; Artistiek Directeur (met het collectief freethought) van de Bergen Assembly in 2016, Bergen; curatorial adviseur en attaché van de 20e Biënnale van Sydney, Sydney, 2016; en co-curator van Live Culture bij Tate Modern, Londen, 2003; naast andere performance- en durational evenementen. Hij was Voorzitter van Performance Studies International (2004–2007) en is Professor of Performance and Visual Culture aan de University of Roehampton, Londen. Heathfield woont en werkt in Londen.

 

 

 

 

Fellowship onderzoekstraject

Het collectief freethought kwam in 2012 bij elkaar, te midden van toenemende crises in de onderwijssector, vanuit de noodzaak om nieuwe kennis in en uit de academische wereld te laten stromen, ongehinderd door strenge protocollen op het gebied van evaluatie, examens en klassikale resultaten. Het woord ‘free’ in de naam freethought wijst op deze noodzaak om kennis los te koppelen van disciplines, institutionele settings en voorspelbare resultaten, en om tot nieuwe vormen van circulatie te komen. freethought pleit zo tegen het onderscheid tussen academische en artistieke praktijken, en stelt dat deze praktijken elkaar juist, aan de hand van uiteenlopende materialen en conceptuele vragen, kunnen versterken en uitdagen. Met dit doel voor ogen, wijdt freethought zich aan openbare studie en openbaar onderzoek. Voor hen betekent dit het verkennen van thematieken door middel van talrijke punten en collectieve vormen van onderzoek, waaronder het vaststellen wat een onderwerp überhaupt is, en wat voor soort materiaal het zou kunnen verhelderen. Gezien het feit dat kennis een politieke kracht is, kan collectieve kennis die geworteld is in de ervaring, een breder concept van ‘kennis’ in het leven roepen en reflecteren op de belangen die met ‘kennis’ verweven zijn.

In eerste instantie maakte freethought onderdeel uit van Truth is Concrete, steirischer herbst, Graz, 2012; een project waarin de termen ‘Educatiecrisis’, ‘Arbeidscrisis,’ en ‘Creatieve Staking’ werden verkend. In samenwerking met BAK, Utrecht en Haus der Kulturen der Welt, Berlijn, cureerden zij een ​​onderdeel van het afsluitende evenement van Former West, Berlijn, 2013, over infrastructuur. Ook co-cureerden zij in 2016 de Bergen Assembly in Bergen, met een focus op het feit dat infrastructuur geen neutraal mechanisme van goederen, diensten en elektronische supportsystemen is; maar een dominante staat-van-zijn die niet alleen het dagelijks leven omgeeft, maar ook mensen indoctrineert in hun manier van denken en handelen, en zo ‘infrastructurele wezens’ produceert.

Programma