menu
zoeken

Fellowship

Fellow 2021/2022

Özge Açıkkol

Özge Açıkkol is kunstenaar en lid van het collectief Oda Projesi. Ze werkt op het snijvlak van kunst, sociaal-ruimtelijke praktijken, literatuur en sociale pedagogiek, en verzamelt situationeel gebruik van de openbare ruimtes van Istanbul met behulp van fotografische en verhalende documentatie. Sinds 2013 bevraagt ze met Oda Projesi het transformatievermogen van het kunstenaar-moederonderwerp door middel van een reeks ontmoetingen met vrouwen die precair actief zijn in het culturele veld. Daarom is ze geïnteresseerd in het herwinnen van de fundamentele en onzichtbare daad van ‘zorgen’ als een ondersteunende structuur in de publieke sfeer, voorbij de rigide interpretaties in de privésfeer. Haar onderzoek binnen de fellowship richt zich op de urgentie van het herwinnen van de openbare ruimte als onderdeel van een cultuur van ‘samenleven’ in de context van autoritaire houdingen en pleinvrees. Het onderzoek stelt de vraag: hoe kunnen kunstenaars organische relaties aangaan met sociale bewegingen en ‘spectrale hulpmiddelen’ ontwikkelen die nieuwe samenlevingen mogelijk maken? Onlangs nam ze deel aan In the Blink of a Bird, nGbK, Berlijn, 2019; First Marriage, Riverrun: Bunker Exhibitions, Istanbul, 2019; Edit Your Future, 8e Biënnale van Boekarest, 2018. En met Oda Projesi (samen met Güneş Savaş en Seçil Yersel) On Fail[e]d Tales and Ta[y]lors, Tabakalera, San Sebastian, 2020; Mobile Autonomy “Organizing Ourselves as Artists Today”, Middelheimmuseum, Antwerpen, 2015; ANA, Astrid Noack’s Atelier, Kopenhagen, 2013; Beyond Belonging, Ballhaus Naunynstrasse, Berlijn, 2009; Collective Creativity, Kunsthalle Friedericianum, Kassel, 2005; İstanbul, 9e Biënnale van Istanbul, 2005; Structures of Survival, 50e Biënnale van Venetië, 2003. Ze woont en werkt in Istanbul en maakt deel uit van het Istanbul Biennial Research and Production Program, Istanbul tijdens de Fellowship for Situated Practice.

Özge Açıkkol

Özge Açıkkol is kunstenaar en lid van het collectief Oda Projesi. Ze werkt op het snijvlak van kunst, sociaal-ruimtelijke praktijken, literatuur en sociale pedagogiek, en verzamelt situationeel gebruik van de openbare ruimtes van Istanbul met behulp van fotografische en verhalende documentatie. Sinds 2013 bevraagt ze met Oda Projesi het transformatievermogen van het kunstenaar-moederonderwerp door middel van een reeks ontmoetingen met vrouwen die precair actief zijn in het culturele veld. Daarom is ze geïnteresseerd in het herwinnen van de fundamentele en onzichtbare daad van ‘zorgen’ als een ondersteunende structuur in de publieke sfeer, voorbij de rigide interpretaties in de privésfeer. Haar onderzoek binnen de fellowship richt zich op de urgentie van het herwinnen van de openbare ruimte als onderdeel van een cultuur van ‘samenleven’ in de context van autoritaire houdingen en pleinvrees. Het onderzoek stelt de vraag: hoe kunnen kunstenaars organische relaties aangaan met sociale bewegingen en ‘spectrale hulpmiddelen’ ontwikkelen die nieuwe samenlevingen mogelijk maken? Onlangs nam ze deel aan In the Blink of a Bird, nGbK, Berlijn, 2019; First Marriage, Riverrun: Bunker Exhibitions, Istanbul, 2019; Edit Your Future, 8e Biënnale van Boekarest, 2018. En met Oda Projesi (samen met Güneş Savaş en Seçil Yersel) On Fail[e]d Tales and Ta[y]lors, Tabakalera, San Sebastian, 2020; Mobile Autonomy “Organizing Ourselves as Artists Today”, Middelheimmuseum, Antwerpen, 2015; ANA, Astrid Noack’s Atelier, Kopenhagen, 2013; Beyond Belonging, Ballhaus Naunynstrasse, Berlijn, 2009; Collective Creativity, Kunsthalle Friedericianum, Kassel, 2005; İstanbul, 9e Biënnale van Istanbul, 2005; Structures of Survival, 50e Biënnale van Venetië, 2003. Ze woont en werkt in Istanbul en maakt deel uit van het Istanbul Biennial Research and Production Program, Istanbul tijdens de Fellowship for Situated Practice.