Vibeke Mascini – Ray

Update: De batterij van deze installatie is leeg, een paar dagen voor de geplande sluitingsdatum van 22 mei 2022. Daardoor is het werk helaas niet meer in de beoogde vorm te bekijken.

Als onderdeel van het project No Linear Fucking Time, presenteert BAK, basis voor actuele kunst Ray (2022), een installatie in de Sint-Catharinakathedraal, Utrecht, door beeldend kunstenaar Vibeke Mascini, in opdracht van BAK en gerealiseerd in samenwerking met Museum Catharijneconvent, Utrecht. 

Ray bestaat uit een enkele geprojecteerde lichtstraal, die de ruimte verlicht. De batterij die het licht genereert is deels opgeladen met elektriciteit die afkomstig is van de overtollige warmte die in een crematorium wordt geproduceerd. Ontwikkeld met goedkeuring van nabestaanden, dient het door het bewaren en omleiden van de energie als een collectief gedenkteken waarin herdenking, rouw en vernieuwing centraal staan. 

Het project maakt deel uit van Mascini’s lopende onderzoek naar de overdracht van energie en de onwaarschijnlijke bronnen waaruit elektriciteit wordt gegenereerd. Haar eerdere werken Salvage (2019) en Instar (2021) reflecteren op de verbranding van onderwerpen zoals het lichaam van een walvis en een selectie door de politie in beslag genomen voorwerpen. Ray zoekt naar manieren om de energie die vrijkomt tijdens een crematie op een meer bewuste wijze te ervaren, non-lineariteit van rouw te erkennen, en alternatieve methodes om te rouwen en te herdenken te introduceren. 

Ray is speciaal gemaakt voor de ruimte van de Sint-Catharinakathedraal, en nodigt – in overeenstemming met de architectuur – uit tot stille contemplatie. Met deze installatie vraagt Mascini aandacht voor de doorwerking van de dood en het verbeteren van hedendaagse op tijd gebaseerde rouwpraktijken. 

Vibeke Mascini

Vibeke Mascini is beeldend kunstenaar en schrijver. Ze is docent beeldhouwkunst en research fellow aan De Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten, Den Haag, en resident van de Rijksakademie van Beeldende Kunsten, Amsterdam (2021-2022). Als docent werkte ze eerder voor de Academie van Bouwkunst en de Gerrit Rietveld Academie, beide in Amsterdam.   

Sinds een aantal jaren richt haar artistieke onderzoek zich veelal op historische en futuristische concepten van elektriciteit als een speculatieve vertegenwoordiger van het leven. Middels sculpturen, installaties, video en tekst tracht Mascini het idee van elektriciteit te ontrafelen door een direct verband te leggen met de bron.  

Haar werkt maakt deel uit van internationale collecties, waaronder de MoMA Library, New York. Haar aankomende solotentoonstelling zal te zien zijn bij RADIUS Centrum voor Hedendaagse Kunst en Ecologie, Delft, 2022. Ze werkte tevens mee aan verschillende publicaties, zoals The Dent of Walter Umenhofer (2015). Mascini woont en werkt in Amsterdam.  

No Linear Fucking Time 
Ray vormt onderdeel van No Linear Fucking Time*, een tentoonstelling met bijeenkomsten, een online publicatie en een symposium, die de dominante lineaire opvatting van tijd bevragen en voorstellen doen voor alternatieve vormen van leefbare tijd.  

No Linear Fucking Time is samengesteld door Rachael Rakes, BAK’s curator Public Practice, samen met kunstenaars-gesprekspartners Femke Herregraven, Jumana Manna en Claudia Martínez Garay, evenals schrijver Amelia Groom.  

Het project brengt een breed scala aan kunstenaars en cultuurbeoefenaars samen die verschillende schalen, ritmes en opvattingen van temporele ervaring onderzoeken. Hoe kan kijken naar en werken met alternatieven voor lineaire, progressieve en globaal gesynchroniseerde tijd bijdragen aan een meerstemmiger en duurzamer bestaan? No Linear Fucking Time stelt dat als tijd een homogeniserende imperiale kracht is geweest, het anders kijken naar tijd aan de basis kan liggen van een anti-koloniaal heden. De kunstenaars in de tentoonstelling houden zich allen bezig met kritische opvattingen van tijd in hun werk, via media als tekenen, schilderen, gemaakte en gevonden objecten, machines, documentaires en bewegend beeld, en een variëteit aan creatieve beeldende en talige uitingen. 

*De titel verwijst naar een graffiti-uiting die werd gevonden in Oakland, Californië in de Verenigde Staten, ten tijde van de Black Lives Matter-protesten in 2020. De graffiti met de tekst ‘No Cops No Jails No Linear Fucking Time’, werd voor het eerst gedeeld door Esmat Elhalaby op Twitter. 

Praktische Informatie 

Ray is te bezichtigen van 19 maart tot en met 22 mei 2022.  
Adres: Sint-Catharinakathedraal, Lange Nieuwstraat 36, 3512 PH, Utrecht 

Bezichtigingstijden:*   
Woensdag–vrijdag, 13:00–17:00 uur 
Zaterdag, 12:00–16:00 uur 
Zondag, 14:00–16:00 uur

* Dagen waarop de kerk niet beschikbaar is i.v.m. eigen activiteiten:
25 maart
15 april
16 april
22 april
27 april
7 mei vanaf 13.00 hrs
19 mei vanaf 15.30 hr
20 mei

Credits 
Ray is gemaakt in opdracht van BAK, basis voor actuele kunst, Utrecht in het kader van het project No Linear Fucking Time (3 december 2021–22 mei 2022), gerealiseerd in samenwerking met Museum Catharijneconvent, Utrecht. Het is gehuisvest in de Sint-Catharinakathedraal, Utrecht, met dank aan het Catharinaberaad, het bestuur van de Sint-Martinusparochie en bisdomstaf. Mascini’s doorlopende onderzoek wordt mogelijk gemaakt door de samenwerking met funeraire expert Babs Bakels, crematoriumadviseurs DFW Europe en Hans Struiksma, en Optics Research Group, Delft. Ray is het prototype van een voortdurende samenwerking tussen de kunstenaar en een crematorium nabij Amsterdam. 

De realisatie van dit project is mogelijk gemaakt door financiële steun van het Ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap; de Gemeente Utrecht; en Stichting Zabawas, Den Haag. BAK’s belangrijkste partner op het gebied van onderwijs en onderzoek is HKU Hogeschool voor de Kunsten Utrecht, Utrecht.